به نقل از «ایرنا»

ویژگی های تهیه غذا در تهران

تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۵۲۶۳۰

هر تهیه غذا و کترینگ که در تهران راه اندازی می شود باید موارد اصول را رعایت کند تا بتواند به بهترین شکل ممکن به شرکت یا سازمان مقصد خدمات رسانی کند.

کترینگ آتیسا با استفاده از آخرین تکنولوژی روز نسبت به طبخ/ پخت غذا و همچنین تحویل در هات باکس های هوشمند خدمات رسانی می کند.

چرا کترینگ آتیسا از تکنولوژی روز استفاده می کند ؟

آتیسا با بهره گیری از خط اتوماتیک برنج تا حدی زیادی کار سنتی طبخ برنج را به سبکی مکانیزه تبدیل کرده است و با بهره گیری از حباب ساز پیشرفته برنج را به بهترین شکل ممکن طبخ می نماید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همچنین ما با استفاده از هات باکس های هوشمند که تولید خودمان است توانسته ایم چرخه حمل گرم غذا را حفظ کنیم و از سرد شد یا کاهش کیفیت غذا جلوگیری کنیم در ادامه می توانید تصویر مربوط به آن را مشاهده کنید.

ویژگی های متمایز هات باکس آتیسا به نسبت سایر رقبا

نمایش موقعیت مکانی (GPS) نمایش دما (Temperature) مجهز به سیستم کنترل دما مجهز به عایق حرارتی

ماشین های حمل آتیسا مجهز به برق می باشند و هات باکس ها در تمامی طول مسیر، غذا را گرم گرم نگه داشته و توسط تحویل دهنده به شما تحویل داده می شود.

همچنین می توانید آداپتور هایی را دریافت کنید تا هات باکس را در محل خود به برق وصل کنید و زمانی که نیاز داشتید آن را خاموش کرده و از آن استفاده کنید.

در ابتدای مقاله به ویژگی های تهیه غذا در تهران اشاره کردیم و در اینجا می خواهیم برخی از این موارد اشاره کنیم.

ارائه غذای با کیفیت ارائه غذا on time پشتیبانی پس از تحویل غذا انعطاف پذیری بالا در تعداد سفارش مختلف ارائه غذا گرم سیستم سفارش آنلاین غذا

یکی از ملاک هایی که در ایران کمی کمرنگ شده است ارائه غذای گرم سازمانی می باشد همه شرکت ها از یکسری هات باکس استفاده می کنند که معمولا عایق گرمایی هستند در عوض کترینگ آتیسا تواسته با ساخت هات باکس های سفارشی برند خود که مجهز به سیستم گرمایی و هوشمند سازی شده می باشد غذای گرم گرم گرم را به شما تحویل دهد.

تفاوت کترینگ و تهیه غذا مسئله این است !

کترینگ ها معمولا غذا را در تعداد و حجم بالا تولید می کنند اما تهیه غذا ها بیشتر از یک تعدادی محصول تولید نمی کنند.

کترینگ به تهیه و تولید غذا و همچنین تحویل اون به صورت تخصصی می پردازه و تولید غذا حالت صنعتی داره در صورتی که تهیه غذا معمولا بیشتر به غذای خونگی شباهت داره و تولید غذا در حجم کمتری انجام می شود.

تفاوت های اساسی میان این دو را در ادامه می توانید بیشتر مطالعه کنید.

کترینگ

تولید غذا در حجم بالا پشتیبانی بهتر نسبت به تهیه غذا ماشین های تحویل دهنده غذا تنوع کمتر خدمات بیشتر پشتیبانی پس از فروش غذا

تهیه غذا

تولید غذا در حجم کم پشتیبانی ضعیف عدم تحویل غذا در بعضی موارد تنوع غذایی بیشتر

انواع تنوع غذایی کترینگ آتیسا عبارت است از :

غذای شرکتی غذای اقتصادی غذای ویژه یا VIP غذای رژیمی

تنوع غذایی آتیسا عبارت است از :

کباب ها برنجی ها خورشت ها خوراک ها رژیمی ها

کترینگ آتیسا چه جور جایی است ؟

همانطور که از نام کترینگ می شود حدس زد یک محیط صنعتی است که از دستگاه های فوق العاده high tech و بروز برای پخت و طبخ غذا استفاده می کند. وقتی حرف از تکنولوژی می شود باید به دنبال سیستم اتوماتیک یا سیستم با کمترین دخالت دست یا انسان باشیم و کارخانه آتیسا به این شکل پیاده سازی گردیده است.

آتیسا دو دستگاه فوق پیشرفته برای طبخ برنج و غذای رژیمی به مجموعه اضافه کرده است.

خط برنج اتوماتیک

خط برنج ما برنج را به روش سنتی ولی اتوماتیک پخت می کند و در این مراحل هیچ دخالت انسانی در این فرایند وجود ندارد فقط برنج به دستگاه تحویل داده می شود و پس از آن تمامی موارد از پخت الی تحویل برنج اتوماتیک خواهد بود.

فرکامبی

برای پخت غذا بدون روغن از فرکامبی استفاده می کنیم که قابلیت برنامه ریزی حرفه ای دارد و غذا را بخار پز یا گریل می کند.

دستگاه های ما فقط به این دو ختم نمی شود و شما می توانید از کارخانه آتیسا و خط تولید ما بازدید داشته باشید.

برخی از مشتریان ما

گروه پردازش مالی کاریزما شرکت EIED شرکت بیمه دی شرکت فکور صنعت

برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.

91009949

** محتوای این مطلب تبلیغاتی است و ایرنا مسئولیتی درباره آن ندارد.

برچسب‌ها غذای محلی شهر تهران صنعت غذایی

منبع: ایرنا

کلیدواژه: غذای محلی شهر تهران صنعت غذایی غذای محلی شهر تهران صنعت غذایی ارائه غذا تولید غذا تهیه غذا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۵۲۶۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افعی تهران، راسکولنیکُف و احساس منحصر به فرد بودن در جهان

   عصر ایران؛ مهدی مالمیر- با یک نگاه سرسری به لیست سازندگان سریال «‌افعی تهران» هم می‌شد حدس صائب زد که سریال با مخاطبِ بسیار همراه خواهد شد؛ مخاطبانی که نرم نرمک و از گوشه و کنار صدای انتقادات برخی‌شان را می‌شنویم که بر این نکته انگشت تاکید می‌فشارند که در این سریال، به اخلاق و رفتار مردم ساکن در تهران کم‌لطفی‌هایی شده است چراکه مردم در تهران آن سان که سریال به تصویر کشیده، آدم‌هایی بی‌اعتنا به هم‌نوع و  کنایه‌زن و تلخ‌زبان نیستند.

  در این‌که در تمام شهرها در سراسر جهان آدم‌هایی از این جنس کم نیستند حرفی نیست اما چرا در این سریال این نوع آدم‌ها در کانون سریال قرار گرفته‌اند و بی اغراق در بیشترِ سکانس‌ها با این تیپ آدم‌ها رو به رو می‌شویم؟

    پاسخ اما به تیپ شخصیت اصلی سریال باز‌می‌گردد. ما به جهان شخصی وارد شده‌ایم و با چشمان شخصیتی جهان را می‌نگریم که نگاهی دگرگونه به انسان‌ها و جهان دارد: «‌آرمان» منتقد سینما و مدرسی است که در آستانۀ 50 سالگی فرصتی به کف آورده تا نخستین فیلم بلندش را کارگردانی کند و به جرگۀ کارگردانان فیلم اولی بپیوندد! این منتقد سینمایی که کمی دیر برای ساختن فیلم‌اش به تکاپو افتاده، از نوعی ویژگی شخصیتی برخوردار است که بدان «شخصیت بیش از حد حساس» یا hayper sensitive person  گفته می‌شود.

   دارندگان این ویژگی شخصیتی، جهان گرداگردشان را با حساسیت بالا درک و دریافت می‌کنند و از پیش پا‌افتاده‌ترین ماجراهای روزمره نمی گذرند و مدام رخدادی را که برای بسیارانی می‌تواند با پوزخندی یا دستِ بالا با شانه بالا انداختنی برگزار شود، در ذهن و ضمیرشان همچون سکانسی از یک فیلم دردناک مرور می‌کنند و دندان روی دندان می‌سایند و گهگاه از کاهی کوه می‌سازند و مته به خشخاش زندگی می گذارند. 

مثلا پاسخ نه چندان گرم نانوای محترمِ محل در یک صبح سرد، برای کاراکترهایی که چندان درگیر ویژگیِ «‌شخصیت بیش از اندازه حساس» نیستند، می‌تواند با بی اعتنایی و حتی بی توجهی رو به رو شود یا آن را به حساب خستگی و هزار و یک دلیل و علت دیگر بنویسند و همچون بچه آهوییسبکبال از کنار آن بگذرند و دنبال کار و بار خود را بگیرند، اما شخصیت بیش از حد حساس، این بی‌مهری کوچک را در ذهن خود بدل به رویدادی بزرگ می‌کند و با منفی‌بافی و تفسیرهای کهکشانی از یک اتفاق روزمره، به روان خود زخم‌های ناسور می‌زند و سلول‌های عصبی خود را به کشتن می‌دهند!

   در سریال افعی تهران با کارگردانی « سامان مقدم» چند بار هم  از زبان خود شخصیت محوری داستان که صادقانه در برابر روان‌شناس اقرار کرد که رویدادهای روزمره را نمی‌تواند مثل باقی ادم ها ندیده یا نابوده بگیرد با تیپ شخصیتی ارمان کارگردان پنجاه ساله آشنا می شویم و هم در یکی از ظریف ترین سکانس ها که به روشنی دست بر روی نقطه ضعف شخصیت حساس می گذارد: آنجا که آرمان در سکانسی از سالن تئاتر بیرون می آید و وقتی پول بلیتش را از خانم بلیت فروش مطالبه می کند و خواهان پس گرفتن آن است با نگاه توام با تحقیر خانم مواجه می شود و صحنه خندۀ نه چندان مودبانه و نالازم خانم بلیت فروش را چند بار در موقعیت‌های مختلف به یاد می آورد و در آنجا است که سریال اولین تلنگر را به مخاطب می‌ند که با شخصیتی نامعمول در سریال رو به رو است و ضروری است از او انتظار رفتار و منشی از لون دگر داشته باشد.

  هنگامی که با شخصیت داستان و ویژگی‌های رفتاری او آشنا شدیم، با آسودگیِ بیشتری می‌شود رفتار او و کنش و واکنش‌اش را در دایره همکاران، همسایه و همسر سابق و همسایه پیش‌بینی و درک کرد.

   آرمان با سِنسورهای حساس اش بدل به آینه‌ای زشت‌نما می‌شود که دست بر روی نکاتی می‌نهد که شاید در زندگی روزانه کمتر کسی به قول قدیمی‌ها سنگی در ترازوی آنها بگذارد.

   اینکه رابطۀ میان شهروندان در کلان‌شهری مثل تهران تا چه اندازه می‌تواند پیچیده باشد. تا چه اندازه باید مراقب سخنانی باشیم که با شتاب بر زبان جاری می‌سازیم، تا چه اندازه باید سکنات خود را به هنگام حمله خشم و کدورت و حسادت کنترل کنیم و... چرا که همه آدم‌ها نمی توانند به راحتی از ماجرایی، کنایه ای، متلکی و نیشِ زبانی و پرخاشی درگذرند و این احتمال متاسفانه کم نیست که برای برخی اتفاقات ناگوار روزمره بدل به عقده‌ها و کمپلکس‌های خطرخیز شود.

  افعی تهران، همان قاتلی که در شهر پیچ و تاب می‌خورد و آرمان بر آن است تا فیلم‌اش را از روی زندگی پُرماجرای او بسازد، احتمالا یکی از همین «‌شخصیت های بسیار حساس» است که ناخوشی روانی‌اش به حد خطرآفرینی برای جامعه تبدیل شده است؛ احساس نزدیکی حسی میان کارگردان و قاتل سریالی هم از همین اشتراکات روانی سرچشمه می‌گیرد.

 
هر دو، چه کارگردان و چه قاتل زندگی درونیِ پیچیده ای دارند. هر دو از رویدادهایی رنج می کشند که از زمان کودکی بر روان شان سنگینی می کند( قاتل زنجیره ای کسانی را می کشد که در کارنامه شان سابقه کودک آزاری دارند) و در نهایت، هر دو آدم های منحصر به فردی در نوع خود به شمار می روند که در قاتل این احساس منحصر به فرد بودن به جنایت می انجامد. چرا که هر قاتلی چنان چه از رمان بی نظیر «جنایت و مکافات» آموخته ایم، در وهله اول با نوعی احساس خاص بودن، خود را محق می داند که دست اش را به خون همنوع رنگین کند. راسکولنیکوف کم بنیه و بیمار که دانشجوی حقوق بود، در هذیانات  و تفکرات اش به این نتیجه رسیده بود که آدمی است « ویژه»  که سزاوار به انجام رساندن کاری است که از هر کسی ساخته نیست: قتل پیرزن رباخواری که زندگی او را همچون زندگی پشه ای بی ارزش می شمارد و شایسته ی نابودی!

                                                                                       راسکولینکوف در رمان "جنایت و مکافات"

در آخر، می شود به نویسندگان فیلمنامه آفرین گفت که شخصیتی با ویژگی های روانی خاص آفریده‌اند و داستان را بر روی شانه‌های یک شخصیت بیش از حد حساس سوار کرده اند و از این طریق، هم سریالی با مایه‌های پلیسی و جنایی ساخته‌اند و هم شماری از ویژگی‌های برخی از ما شهروندان عجول و بی حوصله و گه‌گاه بی‌ملاحظه را به تصویر کشیده‌اند که کمتر کسی در فیلم‌ها و سریال‌ها به این ظریفه‌ها توجهی جدی نشان می‌دهد.

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: توجیهات پیمان معادی؛ "ارشاد" یا هنر؟ پیمان معادی؛ بوسنده، پوشنده یا گوینده؟! پیمان معادی درگیر یک پرونده قتل شد